Luang Prabang

Hier is het steeds het zelfde mooie weer. Je staat er gewoon niet bij stil, wat het weer zal zijn. De avonden zijn hier wat kouder en de ochtenden beginnen mistig. Prachtig, die mist over de rivier en in de bergen.

We hebben de tijd genomen om hier lekker rond te lopen en wat highlights in de omgeving te bezoeken. Luang Prabang is een stad van 40.000 inwoners, maar oogt, voor Aziatische begrippen als een mooi uitgestrekt dorp met weinig verkeer. Er is weinig lawaai en 's avonds na elven is alles closed en stil, wij dus ook: een slaapmutsje en maar naar bed.

Gisteren hebben we een rotstempel bezocht aan de Mehkong. Tijdens de boottocht hebben we ook een whiskeydorp bezocht waar ze de 'beroemde' Lao Lao maken. Even geproefd ondanks het vroege tijdstip. Daarna nog een waterval. Bij deze waterval hebben Loes en Hilde het summum bereikt, zowiezo al een fysieke prestatie, maar ook een pittig avontuur door natuurlijk niet de geijkte weg, maar gewoon de rotsen te beklimmen. Uiteindelijk heb ik er meer stress aan overgehouden, dan zij. Maar ja, achteraf gaat het om de ervaring.

Vandaag gebruiken we om reiszaken te regelen, zo hebben we besloten om naar het noordoosten te gaan naar een klein dorpje aan een rivier met zeer beperkte voorzieningen. De namen zijn me momenteel ontschoten, maar die volgen nog eens. We beperken ons dit jaar tot dit gebied, omdat het reizen hier veel tijd vraagt en niet altijd comfortabel is. Verder willen wij dit land ook niet 'afraggen', we gaan voor het 'rustige beleven'.

Zoals nu net duidelijk is geworden, sluiten we vandaag ook de gezellige periode samen met Hilde af. Zij gaat vanavond naar het zuiden, naar Vieng Vang en dan door naar Pakse en vervolgens Cambodja.

Van Chiangmai naar Luang Prabang

Wat kan een mens allemaal beleven, door onze onervarenheid is alles nieuw en spannend. Toen wij gisteravond om 19.00 in het donker van de boot stapten, waren wij kapot. Een prachtige reis, overladen met indrukken!

Maar even terug in de tijd; in Chiang Mai hebben heel relaxed de stad verkend, geslenterd, genoten van het lekkere weer, de nacht- en vooral de zondagsmarkt. Van een heerlijke massage genoten en de reispapieren en -mogelijkheden onderzocht voor Laos. Uiteindelijk een gunstige 2-daagse reis afgesproken. En zo geregeld, zo gedaan. Ontegenzeggelijk een prachtige reis, al duurde hij veel langer dan verwacht.

Op 9/1 met een minibus naar de grens gereden in ca. 6 uur. Vooral de laatste 2 uur door prachtig en ruig berggebied, veel oerwoud, zeer steile hellingen en een chauffeur, die reed alsof hij de trein moest halen.

's Middags ca. 16.00 kwamen we bij de grenspost voor een passage, die alleen al voor ons 45 min. duurde, steeds weer kritische blikken op ons en onze papieren en toen Laos in. Wat een verandering was dat, van het ene land naar het andere.

De minibus werd een vrachtwagen met banken, de asfaltweg werd een zandpad met kuilen. In no time werden al onze rugwervels losgerammeld, je went er gelukkig ook weer aan. Na anderhalf uur kwamen we om ca. 18.30 uur aan in een heel klein dorpje, pikdonker, geen straatverlichting, de zaklamp moest erbij. We kregen een kamer in een royaal en wat kaal uitziend guesthouse met redelijk harde bedden. Maar slapen konden we toch wel.

De volgende dag, we zouden om 8.00 vertrekken, hebben we eerst even op de dorpsmarkt rondgekeken en daarna, brr. wat was het nog koud, in de songthaw op pad door een prachtige natuur, waaraan de mist zich langzaam onttrok. Weer een 'schokkend' bospad, hier en daar overspoeld door kleine beekjes, een pad dat ons na 90 minuten totaal onverwacht bij de Mekongrivier bracht. Overweldigend, wat mooi.

Dan de boortreis, die op papier 4 uur zou duren, het was prachtig en oncomfortabel en bleek uiteindelijk 7 uur te duren: vele stops onderweg, enkele keren vast raken en eenmaal een versperring, omdat een groot schip voor ons vast zat in een stroomversnelling. Het was verbazingwekkend om te zien, wat de locals allemaal meenamen: eenden, kippen, een aggregaat, onderdelen van een maaimachine, balen groentes, enz.

De natuur onderweg was spectaculair: de rivier, de stroomversnellingen, de bergen, de oerwouden en rotsformaties. Maar alles heeft ook voor ons zijn grens, ik doel hier op ons opnamevermogen. We waren blij toen we uiteindelijk Luang Prabang in de duisternis zagen schemeren. Weinig licht, maar heel sfeervol. We denken hier weer even bij te komen en te genieten.

En dan is het heel apart, dat je, wandelend over de nachtmarkt, ineens zo'n Bleyswijkje tegenkomt. Niet geheel onverwacht, maar heel verrassend en leuk. Konden we samen met haar een whiskey drinken en op onze Joost klinken.

De dag, nadat mijn schoonmoeder 88 werd.

Met een wat slaperige kop zit ik hier, inmiddels in Chiang Mai, in een wat smoezelige ruimte te typen. Ja, het valt eigenlijk tegen om 's nachts te reizen. Doen we niet weer, zeiden we vanmorgen. Dus een goed voornemen.

Op 4 januari kwamen we aan in Ayuttaya, de oude hoofdstad van Siam. De stad is eertijds helemaal verwoest. Er zijn evenwel imposante rudimenten bewaard gebeleven. Eerst op de fiets en later op de boot hebben we hier veel rondgekeken. Maar na ruim één dag ben je hier toch wel uitgekeken. Daarom gisteravond met, alweer een gammele bus, naar Chang Mai gegaan. Aan de grens van de stad begaf de bus het en werden we vanmorgen om 7.00 uur met songthaws in de stad gedropt. Het was er nog koud, niet meer dan 10 graden, denk ik. Dus toch maar de fleecejacks aan. Handig en practisch.

Vanuit de Trotter hadden we al een ons bekend guesthouse benaderd, hier konden we helaas pas om 8.00 terecht, dus elders maar een ontbijtje gekocht.Deze dagen gaan we eens kijken, hoe we naar Laos kunnen gaan. We hebben inmiddels kontakt met Hilde en sturen aan op een date rond 10 januari.

De start

Met wat restgevoelens van een jetlag zit ik nu achter een erg trage computer, wat zijn we toch verwend, midden in een massagesalon in Bangkok. Nog geen klanten, dus erg rustig.

We zijn door Frans en Gemma en, volledig onverwacht, ook door Louis en Jacint, gezellig uitgezwaaid. Daarna hebben we een lange , maar gelukkig, goede reis gehad, helaas niet geslapen, dus totaal verreisd zijn we om 7.30 aangekomen in een stralend helder en superdruk Bangkok met op dat moment reeds 20 graden op de teller. Snel zoveel mogelijk kleding vervangen door superzomerspul, want het was al snel zweten geblazen. We zitten hier in een mooi hotel, vlakbij het centrum. Hoewel dichtbij het centrum, toch ben je veroordeeld tot Metro, tuk of taxi. Dus weer even uitzoeken, hoe dat ook weer gaat, maar ook dat lukt. We raken weer ingeslingerd.

Gistermiddag een prachtige fietstocht gemaakt door o.m. Chinatown, achterbuurten, watergebieden en restanten van oerwoud aan de rand van Bkk. Prachtig en een goed middel om de slaap te trotseren.Vandaag gaan we naar Koh San Road met een Klongboat, waarmee je in no time het centrrum doorklieft. Beter dan een taxi of Metro.