Hier is het steeds het zelfde mooie weer. Je staat er gewoon niet bij stil, wat het weer zal zijn. De avonden zijn hier wat kouder en de ochtenden beginnen mistig. Prachtig, die mist over de rivier en in de bergen.

We hebben de tijd genomen om hier lekker rond te lopen en wat highlights in de omgeving te bezoeken. Luang Prabang is een stad van 40.000 inwoners, maar oogt, voor Aziatische begrippen als een mooi uitgestrekt dorp met weinig verkeer. Er is weinig lawaai en 's avonds na elven is alles closed en stil, wij dus ook: een slaapmutsje en maar naar bed.

Gisteren hebben we een rotstempel bezocht aan de Mehkong. Tijdens de boottocht hebben we ook een whiskeydorp bezocht waar ze de 'beroemde' Lao Lao maken. Even geproefd ondanks het vroege tijdstip. Daarna nog een waterval. Bij deze waterval hebben Loes en Hilde het summum bereikt, zowiezo al een fysieke prestatie, maar ook een pittig avontuur door natuurlijk niet de geijkte weg, maar gewoon de rotsen te beklimmen. Uiteindelijk heb ik er meer stress aan overgehouden, dan zij. Maar ja, achteraf gaat het om de ervaring.

Vandaag gebruiken we om reiszaken te regelen, zo hebben we besloten om naar het noordoosten te gaan naar een klein dorpje aan een rivier met zeer beperkte voorzieningen. De namen zijn me momenteel ontschoten, maar die volgen nog eens. We beperken ons dit jaar tot dit gebied, omdat het reizen hier veel tijd vraagt en niet altijd comfortabel is. Verder willen wij dit land ook niet 'afraggen', we gaan voor het 'rustige beleven'.

Zoals nu net duidelijk is geworden, sluiten we vandaag ook de gezellige periode samen met Hilde af. Zij gaat vanavond naar het zuiden, naar Vieng Vang en dan door naar Pakse en vervolgens Cambodja.