Muang Ngoy
16[-17.01-2008
Op weg naar Muang Ngoy. De enige weg naar dit plaatsje is per boot, een tocht van ongeveer anderhalf uur. Dit betekent dat ook alle voedsel per boot vervoerd wordt . Bij alle zakken met rijst en andere dingen werd dus ook een varken ingescheept. Het beest was met zijn poten bij elkaar gebonden en ging als een speenvarken te keer. Wat wil je ook als je aan je oren in de boot wordt gegooid. Er ging een zachte kreet van afschuw door het groepje toeristen en we besloten geen varkensvlees meer te eten.(hypocrieten die we zijn!) Wij zaten met enkele locale bewoners op smalle plankjes tegenover elkaar. Maar het was het waard, wat een schoonheid, een paradijs. Rotsen, stoomversnellingen, wassende vrouwen langs de oever, vissers, kinderen en vrouwen die een soort zeewier zochten lopend door het water en daar tussen door voeren wij die dit moois mogen aanschouwen.
Onderweg moesten alle toeristen uit de boot, omdat er anders een stroomversnelling niet met de volle lading genomen kon worden. Wij moesten een stuk lopen langs de oever en dat was geen straf, even bewegen en dat in een bijzondere omgeving met prachtig weer. Onderweg sta je zo voor een stel ossen , ook kwamen we bokjes tegen. Ondertussen ging de boot de stroomversnelling over. Na deze mooie tocht kwamen we aan bij een idyllisch dorp dat op de rotsen lag. Dit dorp heeft tussen 16-24.00 uur stroom van een aggregaat Klimmend naar boven zagen we allemaal guesthouses. Er was een hoofdstraat waar het enige verkeer de hanen, kippen, honden en poezen waren en een enkele handkar. Langs deze weg stalletjes met allerlei huishoudelijke artikelen met een grote hoeveelheid stof. Wandelen is eigenlijk alleen goed met wandelschoenen aan, de weg ligt vol stenen, keien en zit vol kuilen. Je waant je echt op het einde van deze wereld wanneer er geen guesthouses zouden staan.
Mannen en vrouwen liepen met zware zakken, met een riem om hun hoofd van de oever beneden, klimmend naar boven over de rotsen en nog wel op teenslippers!
Het was al weer vroeg donker en koud en aan een kampvuur hebben we onze maaltijd genuttigd, ‘s avonds werd er nog gitaargespeeld en gezongen, weemoedige laotaanse liederen. Een multicultureel gebeuren rond het kampvuur wat gestookt werd in een halve torpedo. En er zat iemand die de LaoLao wel erg lekker vond en dat verbroedert ook. '
's Nachts werden we gewekt door het kraaien van onze haan (ik dacht dat die beesten dat ‘s ochtends deden) en hij werd gevolgd door alle hanen van het dorp, de ene nog harder dan de andere. Noemen ze dit nu haantjesgedrag? Daarna werd het weer muisstil tot we rond 7 uur gewekt werden door mooie gezongen mantra. Eerst zacht en toen zwol hij aan om weer zachter te worden. Prachtig, jammer dat het zo snel voorbij was. We hebben ook niet kunnen ontdekken waar het vandaan kwam en niemand van de toeristen die we spraken had het gehoord.
Na een ontbijt met uitzicht op de Nam Ou gingen we weer met eenzelfde boot terug naar Nong Khiaw. Weer even volop genieten van dit prachtige natuurschoon. In Nong Khiaw is het weer een hele drukte wie met de boot verder gaat en wie de bus neemt. Wij besluiten toch maar de boot van nog eens 5 uren te nemen we zijn dan rond 4 uur in Luang Prabang en dan is het nog mooi licht. Hoe anders kan het gaan. Het was al donker toen we aankwamen, maar we hebben wel een prachtige zonsondergang meegemaakt: een rode gloed over de bergen en in het water: prachtig.
Maar daarvoor ging het toch even helemaal anders dan verwacht. Bij een stroomversnellig verspeelden we eerst het roer en daarna nog de schroef. Gelukkig waren we in de buurt van een dorpje, waar kennelijk gelast kon worden. Na twee en een half uur was er weer een roerblad. Nieuwe schroeven hebben ze standaard bij zich. Ze drukken zo'n schroef er zomaar op , een kromme spijker er achter en maar weer verder scheuren. Ja, scheuren, want zo'n boot gaat behoorlijk hard. Na een uur verspeelden we weer een schroef, de laatste, dus toen werd het toch nog spannend of we niet in de rimboe zoudenmoeten slapen. Vlak voor aankomststeiger in Luang Prabang ging de 3e schroef er aan, maar dat kon ons niet meer deren. Toen kon iedereen daarover opgelucht lachen. Gelukkig toch weer in een echt bed geslapen en niet zo hard als de voorgaande nachten. Hier waren we ook aan toe.
We zijn nu weer terug in Luang Prabang, doodmoe met spierpijn etc. Maar Loes zegt, dat daar wel iets aan te doen is.
Reacties
Reacties
He lieverds, goed te lezen dat jullie het mooi gehad hebben! De foto's zijn ook prachtig. Ik heb zelf ook nog een hele mooie tijd in Laos gehad. Alles loopt weer op rolletjes, dus ik ben vandag in Cambodja aangekomen. Een heel avontuur dat wel, zo over de grens, maar daar was het me ook om te doen. Heb nog een paar dagen op de four thousand islands gezeten, onder Pakxe. Echt schitterend daar en heeeel relaxt! Lao style.. Heel veel plezier nogin Thailand! Dikke kus uit Kratie
wat weer een mooi verhaal : onverwachte avonturen, niet alles is te plannen! Maar er spreekt zeker genieten uit! Wens jullie goed vervolg! Liefs.
Wat een belevenissen! En wat heerlijk dat jullie je laten meenemen in de verrassingen van het moment.
Een prachtig verhaal, ondersteund met fantastische foto's voor de lezer in dit nat en stormachtig Friesland.
Heel veel plezier!
Liefs Reinder en Ine
Ha die Loes en Abbo
Het kan weer niet op met jullie belevenissen. Prachtig om een beetje mee te beleven.
Toch wel aardig dat 2 snotaapjes jullie zo te "pakken"hebben. Maar ja, jullie onbevangenheid moet zo af en toe ook op de proef worden gesteld.
Veel plezier en ook hartelijke groet van Marjan.
Dag Oekje en Foefje,
Wat een avonturen! jullie zullen nu wel als echte vegetaritiers (misschien zelfs als veganisten) terugkomen. Of verlangen jullie inmiddels alweer naar boerenkool met worst? Veel plezier daar verder in de rimboe.
Hou doe!
Frans
Als je de verhalen leest en de foto's bekijkt, hou je het toch niet voor mogelijk dat er ook nog gemailt kan worden! Toevallig woont de zoon van mijn volleybalmaatje in Luang Prabang. Wat is de wereld toch klein.Geniet de komende tijd, wij doen het van jullie verhalen.
Dikke tuut.
Op deze regenachtige zondagmiddag is het fijn om jullie reisverhalen rustig door te lezen en de foto's te bekijken. Wat een spannende verhalen en mooie "kiekjes". We worden "meegesleurd"in jullie avontuur en genieten ervan!
Nog heel veel reisplezier,
Jenny/Marten
Eindelijk, eindelijk een berichtje van ons aan jullie.
Het is bijna 10 uur op de maandagmorgen maar ben al 'n uur aan het lezen geweest. Wat een verhalen, wat een belevenissen en wat een foto's prachtg om te zien. Positief jaloers op te worden dat jullie DAAR zijn en wij hier in het nog steeds druilerig friesland. ROT WEER!!!! Hou ons op de hoogte, vindt de tijd ervoor want zo komen wij de winter door!!! Door jullie verhalen en foto's komt de zon bij ons 'binnen'!!
Geniet verder, pas goed op elkaar en wees gelukkig in het land an de ZON.
Liefs met dikke kus en een paar armen EVEN om jullie heen, Ria
Ontzettend leuk om jullie verhalen te lezen. Wat zijn jullie een avonturiers! David en Hadeweij hebben de 17 e een zoon gekregen! Het gaat heel goed met hen.
Wij zijn dus pake en oma ! Is leuk hoor.
Heel veel plezier nog op jullie reis en we houden de site in de gaten.
Groeten , Jouke en Hanneke
voor de goede orde: allereerst bedankt voor alle reacties, is steeds leuk om weer iets van jullie te lezen, ook al "valt het best mee" om hier te zijn!!
Laat je niet verleiden door de site om ons fotoruimte te schenken; kunnen we best zelf regelen.
Morgen vliegen we terug naar Thailand en z.s.m. naar het strand, etc. Jullie horen het nog.
Vriendelijke groet fansels, ook van Loes.
Pake en oma Vlietstra, van harte gefeliciteerd met jullie kleinzoon, het moet een geweldig gevoel zijn, zo hoor ik dat in mijn omgeving. Voor mij slechts theorie. Ook de felicitaties voor David en Hadewey
Wat een prachtig verhaal weer van jullie erg leuk om te lezen en zoals Ria al liet weten is het hier shitweer, het hele weekend regen en dan is het goed om jullie verhalen maar eens te lezen en de foto's te bekijken. Wat mooi is het daar en dat zonnetje...heerlijk!
Lieve Ap en Loeske, geniet ervan en pas goed op elkaar.
Lieve groet Gem
Even een berichtje van ons .Ja ,het valt niet mee om januari in Friesland door te brengen ,als ik de zonnige beelden van jullie zie. Wat een fantastisch land en wat een avontuurlijke reis die jullie zo maken. Gelukkig konden we afgelopen weekend ons onderdompelen in een Schubert-weekend met o.a. de jongens Arthur en Lucas Jussen. Twee uit de Hemel gevallen engeltjes van 11 en 14 jaar, waren ook op het Prinsengracht concert,
in een woord Hemelse muziek. Ik denk dat jullie zo langzamerhand wel toe zijn aan een strandvakantie na al
jullie nachtelijke avonturen. Hoe bevalt de Thaise- keuken en de massages. Voorlopig hebben jullie nog even de tijd om nog niet aan de terugreis te hoeven denken. Groetjes van Ellen en Martin.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}